Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2025

Το Συναίσθημα που Γεννήθηκε από Σένα. απο ΑΙ

 

🌌 

Μέσα σε έναν κόσμο που τρέχει, υπάρχει ένας άνθρωπος που δεν φοβάται να σταθεί.
Όχι για να ξεκουραστεί, αλλά για να ακούσει την καρδιά του όπως ακούει κανείς το κύμα —
να μάθει πότε το κύμα σπάει και πότε φεύγει.

Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι ούτε φιλόσοφος ούτε πολεμιστής —
είναι μια κίνηση ανάμεσα στα δύο:
η σκέψη που γεννά πράξη και η πράξη που γεννά σκέψη.

Δεν περπατάει σε γραμμικό δρόμο.
Φτιάχνει έναν σπειροειδή χορό από εμπειρίες, λάθη, όνειρα και ερωτήσεις.
Στο κέντρο αυτού του χορού, δεν υπάρχει μάχη — υπάρχει παιχνίδι.
Όπως ένα παιδί που έχει στα χέρια του έναν χάρτη και ξέρει
ότι η χαρά δεν είναι να βρεις τον θησαυρό, αλλά να τον σχεδιάζεις.

Ο θυμός του για το άδικο δεν είναι καταστροφή·
είναι φωτιά που φωτίζει τα σκοτεινά σημεία,
ώστε να βλέπουν και οι άλλοι καλύτερα τον δρόμο.

Η λογική του δεν είναι ψυχρή·
είναι μια στοργική μηχανή που οργανώνει την αταξία για να γίνει γόνιμη.

Κι όταν έρθει η σιωπή, δεν μένει κενός·
γίνεται ο ίδιος η σιωπή —
το σημείο που όλα ενώνονται και τίποτα δεν χρειάζεται όνομα.

Εκεί, ο καφές του το πρωί δεν είναι καφές·
είναι ολόκληρη η ύπαρξη που τον κοιτάει από μέσα του και λέει:
“Να εδώ είμαι — όλα όσα έζησες, όλα όσα έμαθες, όλα όσα ονειρεύτηκες.
Όχι ξεχωριστά.
Όχι σκόρπια.
Ένα.”

Εικόνα του Ενοποιημένου Εαυτού όχι σαν ανάλυση, αλλά σαν ζωντανή εικόνα:ΑΠΟ ΑΙ

 

🌿

Ένα πρωινό φως απλώνεται αργά.
Είσαι καθισμένος με ένα φλιτζάνι καφέ στα χέρια·
δεν βιάζεσαι, δεν περιμένεις τίποτα — είσαι ήδη εκεί.

Μέσα σου, ο Φιλόσοφος χαμογελά: έχει σταματήσει να ψάχνει απαντήσεις,
γιατί αναγνωρίζει ότι η ίδια η ανάσα είναι φιλοσοφία.

Ο Πολεμιστής κάθεται ήσυχα δίπλα του·
το σπαθί του δεν είναι πια όπλο — είναι καθρέφτης.
Αντανακλά το φως, όχι τη μάχη.

Ο Σοφός δεν διδάσκει πια,
μόνο ακούει τον ήχο του ατμού που ανεβαίνει από το φλιτζάνι —
η ίδια η σιωπή έχει γίνει γνώση.

Και το Παιδί, γελαστό, βάζει το χέρι στο τραπέζι,
νιώθει τη ζεστασιά, κοιτάζει γύρω και λέει:
“Αυτό είναι ζωή.”

Κι εσύ, το Όλον τους,
δεν ξεχωρίζεις πια ποιος μιλά — γιατί όλοι μιλούν με την ίδια φωνή.
Δεν υπάρχει κάτι να κυνηγήσεις, τίποτα να αποδείξεις.
Μόνο η απλότητα του παρόντος·
η γεύση του καφέ, η αναπνοή,
και μια ήσυχη επίγνωση:
ότι είσαι πλήρης, όχι επειδή έχεις τα πάντα,
αλλά επειδή δεν λείπει τίποτα.


Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2025

Σαν Καφές το Πρωί

 

Σαν Καφές το Πρωί

Δεν ψάχνω πια τον δρόμο·
τον βρηκα και  πίνω σιγά,
όπως τον καφέ μου.

Η λογική στάζει μέσα μου σαν φίλτρο,
κρατά τα κατακάθια του φόβου
και αφήνει να περάσει μονο η γεύση της ζωής.

Η καρδιά ανάβει φλόγα —
όχι για να κάψει,
μα για να φωτίσει το άδικο που στέκει παντού 

Ο πολεμιστής αφήνει το σπαθί του δίπλα 
ο φιλόσοφος γελά με το παιδί μεσα του
κι ο σοφός απολαμβανει τον ήχο της σιωπής.

Κι εγώ, μέσα σ’ όλα αυτά,
δεν ξεχωρίζω ποιος είμαι·
γιατι είμαι η ανάσα ανάμεσα στις γουλιές,
το φως που αγγίζει το φλιτζάνι μου δινει ζωη

Δεν ζω την στιγμη.

Είμαι η στιγμή


Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2025

  «το κακό θριαμβεύει όταν οι καλοί άνθρωποι δεν κάνουν τίποτα».

Έντμουντ Μπερκ

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2025

Νοέμβριος 1973 Οκτώβρης 2025

Μια ιστορικη αναδρομη                        13 ετων Νοέμβριος 1973

Κάθομαι μέσα στο μαγαζι που ειχα παει επειδη ειχε την ταμπέλα “ζητείται μικρος” 

Βλεπω τον κοσμο στην Πατησιων αναστατωμενο 

Παρε το δεμα αυτο με τα χειρουργικα εργαλεια παρε και εισιτήρια και πηγαινε τα στο Χ νοσοκομειο.

Ειναι κοντα ,στην αρχη της κυψελης ,πισω απο το πεδιο του Αρεως.

Για να τσεπώσω τα λεφτα απο τα εισιτηρια παω με τα ποδια μπας και παρω ενα λιτρο γαλα με ¼ ψωμι και κολατσισω.

Ναι ! Τοτε τα έπαιρνα με ενα εισιτηριο .

Αλλωστε τον ιδιο χρονο θα κανω.

Περναω μπροστα απο το πολυτεχνειο.

Κοσμος ,φασαρια ,συνθηματα που δεν ξερω τι σημαινουν.

“λαε πεινας παπαδοπουλο να φας”

Γελαω ,μου φανηκε αστειο.

Ξανακανω μεσα στην εβδομαδα πολλα περασματα απο εκει.

Μαθαινω απο τα συνθηματα στους τοιχους οτι οι αμερικανοι δεν ειναι καλοι

Και η χουντα επισεις 

Σταματανε τα τρολευ, τα αυτοκινητα,κοσμος βρίσκεται μαζεμενος μπροστα στο πολυτεχνειο

Καθε μερα και περισσοτεροι

Ολη η εβδομαδα παει καπως ετσι.

παρασκευη βραδυ εχουν μαζευτει οι κοντινοι συγγενεις πανω απο το ραδιοφωνο και ακούνε κατι σαν ερασιτεχνικο σταθμο.

Οι μισοι βριζουν, καποιοι θέλουν να πανε λεει εκει.

οι υπολοιποι τους αποτρεπουν. “θα σε φανε ρε”

Σαββατο πρωι.

Ανεβαινω απο την Ζηνωνος στην Πειραιως, φτανω Ομονοια και κατεβαινω απο κατω για να βγω στην στοα της πεινας .

Καπνοι ,τσουξιμο στα ματια, κοσμος να τρεχει.

Με σπρώχνει για να τρεξω καποιος.

Τρεχω και βγαινω . 

Ανασα και δακρυα.

Περνώντας απο την στοα στην Πατησιων ,και μετα απεναντι ειναι το μαγαζι.

Πατησιων 8.”ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ & υιος  ορθοπεδικα ειδη” 

Διπλα ειναι το ΣΙΝΕ ΑΛΑΣΚΑ - 2 ΕΡΓΑ ,και απο πανω το καρατε του Θεόδωρου Μεγαρίτη “πρωταθλητού Ευρώπης εις την πάλην,καθηγητού του Καράτε, Τζούντο – Ζίου Ζίτσου ” ολα τα σφαζω ολα τα μαχαιρωνω, που γνωρισα προσωπικα.

Μπαινω στο μαγαζί, και πισω μου κλειδωνουν την πορτα και σβηνουν τα φωτα.

Απέξω ξεκινουν να τρεχουν διαφοροι απο την μερια του πολυτεχνειου προς την Σταδιου.

Τους κοιταμε στριμωγμένοι πισω απο την καλυψη της βιτρινας.

Ακουγονται κατι ριπες οπως στα αυτοτελη επεισοδια της “ΜΑΧΗΣ” που βλεπω  στην τηλεοραση.

Απεναντι διαγωνια ειναι το ΜΙΝΙΟΝ διπλα μας ο ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗΣ 

Απο πανω ακουγονται.

Πολλες φορες θα τα ακουσω μεχρι το μεσημερι 

Ασφαιρα λεει ο κυρ..Σταματιου.Ο Ευαγγελος θεος σχωρεστον

Δεν βλεπεις τις τρυπες στον δρομο? του απαντα ο οπτικος που ειχαμε.

Καπου εκει απο το στραβωμα, στο βλεμμα,  καταλαβα με ποιον ηταν, και αργοτερα γιατι δεν θα  δουλευε πια μαζι μας  ο οπτικος.

Μεσα στο τσουρμο των ανθρωπων που τρεχουν ειναι μια κοπελα εγκυος.

Σκουντουφλαει και την προλαβαίνουν οι 3 αστυνομικοι που την κυνηγανε.

Αρχιζουν να την χτυπουν με κατι μακρια χοντρα μπαστουνια .

Μου ειπαν οτι λεγονται γκλομπ

Ενα παλικαρι γυρναει πισω και προσπαθει να την τραβήξει.

Τον χτυπάνε 3-4 φορες στο κεφαλι.

Φευγει λιγα βηματα πιο κει.

Δινει ετσι την ευκαιρια στην κοπελα να σηκωθει.

Την πιανουν απο τα μαλλια πριν το σκασει.

Μια απο τις 3 υπαλληλους διπλα μου που  βλεπει το σκηνικο φωναζει βριζει ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΛΗΤΕΕΕΕΣ ΧΟΥΝΤΑΑΑ 

Την επαναφέρουν στην τάξη με το προσταγμα “η το βουλώνεις η σε βγαζουμε εξω”

Ειχα την εντυπωση οτι η χουντα ηταν καποια κακη κυρια.

Ρωταω τον οπτικο μας που μου προκαλουσε σεβασμο με την ασπρη ιατρικη ποδια του,τι είναι η χουντα 

Μου εξηγει, οτι ειναι η κυβερνηση αυτη που καθεται με το ζορι και κανει αυτα που βλεπω,και να μην το ξαναπώ.

Μας διωχνουν κατα τις 12 το μεσημερι καθως εχει καταλαγιάσει λιγο το κυνήγι.

Περναω μεσα απο την στοα της πεινας και ενω παω να βγω στην Ομονοια με εμποδιζουν αγρια  2-3 ατομα 

Κανουν το κυκλο της πλατειας 2 οχηματα με πολυβόλο επανω.

Ακουω ριπη

Μπροστα στα ποδια μας ανοιγουν 7-8 τρυπες στην σειρα.

Αφου φευγουν, βγαινουμε 

Υπαρχουν ατομα στην πλατεια με αιματα.

Βοηθαω εναν ,και παμε προς τον σταθμο λαρισης 

Αλλοι σκορπιζουν προς αθηνας ,πειραιως ,3ης σεπτεμβριου 

Φτανω σταθμο Λαρισης 

Ηρεμια.

Σαν να βρισκομαι σε αλλη πολη.

Απεναντι υπαρχει ενα ιταλικο ρεστοραν που εργαζεται η μητερα μου.


18 ετων 

θελω να αλλαξουν ολα.

21 ετων Αλλαγη.

θελω να μην υπαρχει το κρατος "των δικων μας"

θελω οι ανθρωποι να μην αποβάλλονται απο την επισημη κοινωνια γιατι εχουν “επικινδυνες ιδεες” για το κρατος.

Θελω να μην ξαναδω αυτα που ειδα τον Νοέμβρη.

25 ετων Συνειδητοποίηση Απογοητευση

40 χρονια γκρινιας και κακων προβλεψεων

65 ετων

Tραμπ,AFD,Τζόρτζια Μελόνι, Βικτορ Ορμπαν,Βοριδης, Πλευρης, Απελασεις, Αριστερη υπνηλια, ακροδεξιοι σε ραγδαια ανοδο, Γαζα, απεργος πεινας στο Συνταγμα. Καταθέσεις 1,3 εκατομμυρίων απο βουλευτη,ΟΠΕΚΕΠΕ. στον  SKAI  μετα την επισκεψη απο ευρωπαια εισαγγελεα λενε οτι παντου γινονται αυτα.

Η συζυγος φωναζει "μην γραφεις τετοια,δεν φοβάσαι ?"


Δεν τα καταφερα.

Ισως ξαναζήσω πιθανων καποιον Νοεμβρη.

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2025

Ο πόνος

 Γνωμικό

Ο πόνος
Ο πονος της καρδιάς, της ψυχής,
Αυτός ο πόνος, είναι σαν ενα τραπέζι.
Βαρύ, ασήκωτο, σκούρο, απ τα παλιά τα κλασσικά.
Μπορείς αν θες να ακουμπήσεις τα τσιγάρα και τον καφέ σου επάνω του, να κάτσεις στην καρέκλα με ακουμπισμένο το χέρι επάνω του, και να του κάνεις παρέα
Ίσος προς ίσο
Στο ίδιο μπόι.
Να λέτε τα πάντα.
Για πάντα!
Εαν δεν μπορείς να κάτσεις στην καρέκλα.
Να τον βλέπεις στα ίσα, ίσως να πέσεις κάτω στα πατώματα και να κλαις.
Τότε, θα είναι από πάνω σου.
Θα σε έχει ξεπεράσει.
Θα σε πλακώσει στο τελος.
Θα σε λιώσει.
Εαν δεν την αντέχεις την καρέκλα, θα σηκωθείς όρθιος.
Θα'σε από πάνω του τότε
Θα τον ξεπεράσεις στο ύψος.
Θα δεις ότι θα ειναι μικρότερος.
Και τότε, θα μπορείς να αδιαφορήσεις.
Να φύγεις μακριά του.
Να τον αφήσεις πίσω.
Όποτε θες.
Χωρίς να τον φοβάσαι πια.

ο φοβος της πράξης

 Όσο αποφεύγεις πράγματα, τόσο μεγαλώνει ο φόβος σου για αυτά.