Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Σκυθρωπός

Σκυθρωπός
Στην άκρη του δρόμου στέκομαι.
με ενοχλεί η ασχήμια του κόσμου,
το ζοφερό του μέλλον,
χάνω την ελπίδα μου, φοβάμαι,
κάτι παιδιά πέρασαν γελώντας,
σηκώθηκα,
συνέχισα το περπάτημά μου,
χαμογέλαγα πια

Κατρακυλώντας

Κατρακυλώντας
Στις πλαγιές του κορμιού σου,
χιονοστιβάδα το χέρι μου,
παρασέρνει την άχνα του δέρματος.
Ο ιδρώτας εξατμίζεται απο την φωτιά.
Η ανάσα τελειώνει.
Μαζί της και εγώ.
Μαζί σου!

Η αποπλάνηση

Η περικοκλάδα της ματιά σου με φυλάκισε.
τα αγκάθια της καρδιά σου με ματώσαν.
πρεπει να βρω το κλαδευτήρι του λογισμού μου.
Προτού το άρωμα του ρόδου,
απ'το κόκκινο των χειλιών σου,
με μεθύσει
και χαθώ.