για το δίκαιο,

το "δίκαιο" είναι η ενοχοποίηση των αιτιών που έκαναν κάποιους πιο ισχυρούς απο κάποιους άλλους.
Είναι το συμφωνηθέν υπονοούμενο, για την επιβίωση του ασθενέστερου. συμφωνηθέν απο την πλευρά του ισχυρού και αποδεκτό απο την μεριά του ασθενέστερου.
η ηθική ειναι, αυτό που δίνει την βάση της ενοχής.
Δημιουργεί την ηθική η κοινωνία κατ'ανάγκη και την χρησιμοποιεί, σαν συνδετικό κρίκο για τα μέλη της, αλλά και σαν κυματοθραύστη των επιθυμιών, αυτών που μπορούν να της πραγματοποιήσουν, εις βάρος των αδυνάτων.
Αντικειμενικό δίκαιο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
υπάρχει το δίκαιο που συμφωνήσαμε, το δίκαιο το δικό μου και το δίκαιο του άλλου.
Το όποιο δίκαιο, χρησιμοποιήτε κατα το συμφέρον και κατά τη δυνατότητα μου να το εφαρμόσω.
Εαν το δικαιο του ισχυρού, μου ειναι ανεκτό, αντέχω και σκυφτά μεν, βολεύομαι.
Οταν δεν μπορώ να εχω το "δίκαιο" που με βολεύει, επαναστατώ.