Μερικοί άνθρωποι ειναι τόσο φτωχοί, που εχουν μόνο λεφτα.

 Σκύψαμε

Κι ύστερα, ακόμη λίγο
Και λίγο, λίγο, ακουμπισαμε στο έδαφος.
Και μείναμε πολύ εκεί.
Έτσι σκυφτοί.
Τόσο, που μας εφάνει βολικό το έδαφος.
Και επειδή βολευτήκαμε, αρχίσαμε να τραβάμε τον ουρανό.
Ήταν ποια μακριά, βλεπεις.
Κάναμε ιερό σκοπό να κατεβάσουμε τον ουρανό σε μας.
Έτσι καταφέραμε με χρόνια, να φέρουμε τον ουρανό στα μέτρα μας,
Αλλά ποτέ δεν σκεφτήκαμε ότι ο ουρανός απλά έσκυψε.
Ήθελε να δει γιατί μείναμε κάτω.
Απορεί ακόμα.
Αλλά είναι ποια μακριά.

 Φοβος

Τι θα συμβεί
Πότε θα συμβεί
Γιατί να συμβεί
Γιατί σε μένα
Γιατί τότε
Ξεκινάς με ένα φοβο
Του αγνώστου
Ο πρώτος αλλογος φόβος
Μα αποκτάς γνώση.
Μετά ξέρεις τι φοβάσαι
Χτίζεις σιγά σιγά το τείχος των ελλογων φόβων
Αυτών που με μεγάλες πιθανότητες δεν θα συμβούν.
Μη φοβάσαι λέει η καρδιά
Ναι αλλά εάν; λέει το μυαλό
Ναι αλλά εάν δεν; λέει ο χρόνος.
Και ζούμε, φοβούμενοι τους φόβους μας
Κάθε μας διστακτικό βήμα είναι μια αλλαγή και μια εγκατάλειψη
Η εγκατάλειψη του χτες
Η αλλαγή προς το άγνωστο αύριο
Βήμα με ελπίδα
Βήμα με φόβο
Βήμα βίαιο
Βήμα αναγκαστικό.
Βήμα προς το όνειρο ή βήμα απομάκρυνσης από την ψευδή σιγουριά του τωρα.
Ανασφαλές ή τολμηρό;
Το μόνο σγουρό είναι ότι θα γίνει
Το χτες πεθαίνει πάντα το χτες ήταν το προχτεσινο μέλλον.
Το βήμα στο αύριο είναι το μεθαυριανο παρελθόν
Βαδίζουμε στο μέλλον για να δημιουργισουμε παρελθόν.
Ένα ελπιδοφόρο βήμα στο αύριο, είναι το χτεσινό όνειρο
Το όνειρο του χτες, η επιθυμία του σήμερα, η επιτυχία ή η αποτυχία του αύριο.
Και μετά έτσι κι αλλιώς η επόμενη σελίδα
Το επόμενο όνειρο ή η επόμενη προσπάθεια.
Έχουμε την γνώση της αποτυχίας ή πάμε πάλι στα κουτουρού;
Τι θα συμβει;
Πότε θα συμβεί;
Το γιατί το ξερω
Για να μάθω ή για να ζήσω.

ΙΑΜΑΤΑ

 Αυτα που αφήνουν ουλές και τραύματα.

αυτά είναι που θυμάσε στα γεράματα.

Και αν η ζωή σου στερέψει από θαυματα.
Τα σημάδια να κοιτάς.
Θα είναι ιαματα.

Ο νόστος της παιδικής αθωοτητας

Η αθωότητα της άγνοιας ειναι καταδικασμενη να πεθάνει απο την λογική του συμφέροντος.
Η απόρριψη των ασύμφορων στενεύει ουσιαστικά την σκέψη το βλέμμα την πορεία
Η αναπόληση της παράλογης και ανεύθυνης αθωότητας ειναι αναπόληση στην άγνοια.

προχώρα

Εάν θες να πας μπροστά, πρεπει να σταματήσεις να κοιτάς πίσω.

Πρεπει να σηκώσεις το πόδι σου για να κάνεις το βήμα.

Να νιώσεις την ανασφάλεια της ισορροπίας που χάνεις.

Μόνο τότε θα πάψεις να φοβασαι μην πέσεις.

Μόνο τότε το επόμενο πάτημα θα γίνει ποιο σταθερό.

Πρεπει να μάθεις να πατάς με το μπροστά πόδι για να προχωράς.

Το πίσω, ίσα να ακουμπά, απλά μια επαφή αχνή με το χτες.

Αυτό που θες να αφήσεις.

Κοίτα το όνειρο κατάματα.

Είναι μπροστά και όχι πίσω.

ΤΑ ΆΝΘΗ ΠΟΥ ΘΕΣ

Οταν θελεις να γεμισεις το ανθοδοχειο της ζωης σου και δεν βρισκεις λουλουδια, μην το γεμιζεις με σκατα. 
Μόνος σου καλύτερα. 
Βρωμαει λιγοτερο