- Οταν θελεις να γεμισεις το ανθοδοχειο της ζωης σου και δεν βρισκεις λουλουδια,
- μην το γεμιζεις με σκατα.
- Μόνος σου καλύτερα.
- Βρωμαει λιγοτερο
Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017
ΤΑ ΆΝΘΗ ΠΟΥ ΘΕΣ
Δευτέρα 17 Απριλίου 2017
ο φόβος για τους φοβισμένους
- Δεν φοβαμαι τίποτα περισσότερο, από τους φοβισμένους σκυφτούς ανθρώπους.
- Αλλά μάλλον όχι.
- Περισσότερο φοβάμαι, σε επίπεδο τρόμου θα έλεγα, την τραγικότητα της ίδιας τους της συνήθειας.
- Το ότι σκύβουν έχοντας ξεχάσει το γιατί.
- Οτι φοβούνται "κάτι" και δεν θυμόνται τί.
- Αλλά φοβούνται.
- Περισσότερο απ'ολα τον ίδιο τους τον φόβο!
- Η τραγικότητα της συνήθειας
- Είναι τόσο τρομακτικοί!
- Τόσο ανόητα φοβισμένοι.
- Τόσο εύκολα σκυμμένοι!
- Είναι απειλητικοί απέναντι στους όρθιους.
- Τους φοβάμαι!
Τετάρτη 5 Απριλίου 2017
Σώπασε, φοβάμαι!
Σώπασε, φοβάμαι!
- Θα σε κάνω να σωπάσεις.
- Δεν αντέχω την φωνή σου. Με κάνει να σε κοιτώ.
- Μου σπάει τον καθρέφτη,που μέσα του με βλέπω.
- Θα σε κάνω να σωπάσεις.
- Να σταματήσεις να σκεπάζεις,τα λόγια της αυταρέσκειάς μου.
- Δεν αντέχω να ζώ στον κόσμο χωρίς ΕΓΩ!
- Δεν έμαθα ποτε το ΕΣΥ!
- Δεν εμαθα να απολαμβάνω το ΕΜΕΙΣ!
- Σώπασε πια!
- Δεν μπορώ την ζεστή πνοή σου.Θα με μάθεις να ακούω!Να νιώθω!
- Και τότε?
- Πως θα ζήσω?
- Δεν ξερω.
- Θεέ μου πώς το φοβάμαι!
χλιαρή ζωή
- Κάπου ανάμεσα.
- Μεσημέρι ειναι?
- μεσοβδόμαδα είναι?
- κάπου στην μέση είναι.
- Καθόλου άκρη,
- καθόλου αιχμή,
- καθόλου ακμή.
- Κάπου στην μέση!
- Ανάμεσα στο πάθος,
- ανάμεσα στην χαλαρότητα.
- Χωρίς κάψα,
- χωρίς κρύο.
- Κάπου ανάμεσα στην ζωή.
- Κάπου ανάμεσα προς τον θάνατο.
- Μια χλιαρή ζωή!
Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017
Σκυθρωπός
- Σκυθρωπός
- Στην άκρη του δρόμου στέκομαι.
- Με ενοχλεί η ασχήμια του κόσμου,
- Το ζοφερό του μέλλον,
- Χάνω την ελπίδα μου, φοβάμαι,
- Να!κάτι παιδιά πέρασαν γελώντας,
- Ευθύς σηκώθηκα,
- Συνέχισα το περπάτημά μου,
- Χαμογέλαγα πια
Κατρακυλώντας
- Κατρακυλώντας
- Στις πλαγιές του κορμιού σου,
- χιονοστιβάδα το χέρι μου,
- παρασέρνει την άχνα του δέρματος.
- Ο ιδρώτας εξατμίζεται απο την φωτιά.
- Η ανάσα τελειώνει.
- Μαζί της και εγώ.
- Μαζί σου!
Η αποπλάνηση
- Η περικοκλάδα της ματιά σου με φυλάκισε.
- Τα αγκάθια της καρδιά σου με ματώσαν.
- Πρεπει να βρω το κλαδευτήρι του λογισμού μου.
- Πριν το άρωμα του ρόδου,το κόκκινο των χειλιών σου με μεθύσει
- Και χαθώ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)