Έλληνας είναι ο της ελληνικής παιδείας μετέχων. Έλληνας λοιπόν δεν είσαι επειδή γεννήθηκες στην Ελλάδα, ούτε επειδή γεννήθηκες από έλληνες γονείς, αν και αυτό βοηθάει επειδή οι γονείς θα μεταδώσουν κάτι από την παιδεία. Για να λέγεσαι έλληνας λοιπόν πρέπει να μετέχεις στην παιδεία την δικιά μας. Να μάθεις την ελληνική παιδεία καλά και μετά να μάθεις την όποια ξένη. Έτσι ώστε να μπορείς να κρίνεις ότι καινούριο μαθαίνεις και να το αφομοιώνεις η να το απορρίπτεις . έτσι λοιπόν γίνεσαι έλληνας, γιατί έλληνας γίνεσαι με την μελέτη της παιδείας και το πέρασμα του χρόνου. Δεν την κληρονομείς αυτήν την μεγάλη τιμή, την κατακτάς με μελέτη.
Όταν ασχολείσαι με την ξένη κουλτούρα χωρίς να ξέρης σε βάθος την ελληνική, τότε τα λογικοφανή σου φαίνονται σωστά και τα εκ πρώτης όψεως παράλογα δικά μας απορρίπτονται. Δεν υπάρχει εμπειρία στον τρόπο σκέψης έτσι ώστε να αναλυθεί σε βάθος το θέμα και πιθανόν να αναιρέσει αυτό που εξ’αρχής ήταν λογικό η συμφέρον.
Τα εξ’όψεος παράλογα είναι αποστάγματα χιλιάδων χρόνων δοκιμής και σκέψης. Όταν κάτι δοκιμάζεται τόσες χιλιάδες χρόνια και παραμένει εν ισχύ, τότε η είναι απόλυτα σωστό η είναι το μη χείρον βέλτιστο. Οπότε το νέο που φαίνεται λογικότερο είναι κάτι το οποίο έχει χρησιμοποιηθεί παλιά και απορρίφθηκε ως λάθος. Περνώντας τα χρόνια βλέποντας οι άνθρωποι τα αποτελέσματα του, το βελτίωσαν η το κατήργησαν. ξεχάσθηκε η απόρριψη του και το απορριπτέο λάθος επανήλθε γιατί μοιάζει σωστότερο του τωρινού. Η μελέτη της ελληνικής παιδείας αν δεν επισημάνει την προηγούμενη χρήση έτσι ώστε να ξερής της συνέπειες, βοηθά στο να το κρίνεις στην χρήση του ώστε να το ξαν’απορρίψης. Η δυτική κουλτούρα είναι πολλή νέα σε ηλικία ώστε να έχει τελεσίδικα καταλήξει σε κάτι. Είναι σαν τον έφηβο που μόλις μάθη κάτι, νομίζει ότι έμαθε σχεδόν τα πάντα. Αμέσως προσπαθεί να διορθώσει τους γονείς του πιστεύοντας ότι αυτοί είναι λάθος. Τους πολέμους, της διεκδικήσεις την προσπάθεια απελευθέρωσης από κάτι η κάποιους, την κάναμε πριν από χιλιάδες χρόνια, και καταλήξαμε σε αρκετά συμπεράσματα. Όταν λοιπόν πριν από 2500 χρόνια έγραφε ο Αριστοτέλης τα πολιτικά, έγραφε το ρεζουμέ, το απόσταγμα και όχι την νέα ανακάλυψη.
Επειδή οι δυτικοί είναι έφηβοι δεν δέχονται τα των παλαιοτέρων . δέχονται όμως τα κάθε λογής μηνύματα που περνάν τα μ.μ.ε. και αν δεν τα δέχονται απόλυτα τα θεωρούν (τα μηνύματα ) θεμιτά. Όταν όμως προσπαθούν οι γονείς να τους περάσουν την όποια εμπειρία τους, προσπαθώντας να τους προστατέψουν από τα λάθη της εφηβείας, επαναστατούν, βαριούνται και φυσικά την θεωρούν παλιά ξεπερασμένη και ανεφάρμοστη. Το λούκι είναι χρυσωμένο και η σοφία αιώνων πικρή και δύσκολη πολλές φορές στην εφαρμογή της. Η επιλογή δυστυχώς δεδομένη, και ο αγώνας του γονέα άνισος. Οι σειρήνες πολλές και οι γονείς μόνοι. Ευθύνη έχουμε μόνο εμείς και η προσπάθεια για να γίνουμε έλληνες έχει αντιπάλους την ίδια την προσπάθεια τον σύγχρονο (?) τρόπο σκέψης ( τον εφηβικό) της διάφορες σειρήνες που δεν μας θέλουν σκεπτόμενους για χάρη του καταναλωτισμού και της εξαρτισης, την προσπάθεια τους να μας πείσουν ότι είμαστε τόσο έξυπνοι ώστε δεν είναι κανένας πιο άξιος από εμάς για να μας πει έναν λόγο διαφορετικό, να μην χρειάζεται να δούμε κάποια πράγματα από διαφορετική οπτική γωνία ,να μην χρειάζεται να διαβάσουμε, και έχουμε κυρίως τον εγωισμό μας, που δεν μας αφήνει να δεχτούμε ότι δεν ξέρουμε αρκετά ώστε να λεχθούμε έλληνες και ταυτόχρονα ελευθέρα σκεπτόμενοι Άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου